Acid fly attack in medical colleges

-

The acid fly attacks have been rising recent years in hostels and residential areas in Terai area. The acid fly, scientifically known as Paederus sp homes the swamp habitat with bushes and stagnant water. A particular feature of the insect is its predilection towards bright fluorescent light. The hostel areas where students study late night are affected much owing to the special feature. It has been found that the insect becomes active few hours before sunset. So, it is light lover more in evening and nights. 

What does it do ? 
The acid fly when releases toxins in skin causes swelling, erythema and burning of the skin. In 24 to 48 hours, there appears superficial blister. It is termed as pederus dermatitis. Acid fly  is also known as beetle blister as the blistering occurs at the site of toxin release. This appears in skin when one kills the insect there as it releases toxin. The release of toxins can happen in any parts of body and flex heal areas. This is especially mediated via toxin  named canthardin. It is released when the acid fly is squashed. The cantharidin toxin is hazardous chemical and can damage GI tract and kidneys if consumed. This has been a problem worldwide affecting cattle’s and farmers. In Nepal, the students staying in hostel in different medical colleges constantly report the acid fly attack. 

What is treatment ? 
 1. Cleanse the area of bite with soap and water after the bite
 2. Application of tincture iodine neutralizes the toxin to some extent 
 3. Topical steroids with or without antibiotic till the skin lesions show sign of healing or crust is seen. This usually happens in 7 to 10 days. 
 4. Antihistamines can be used for itching 


What is prevention ? 
The insect is found to be small and slender. So it may easily enter via the classical mosquito nets. Besides, it is attracted to fluorescent light. 
 1. Recommend regular preventive sprays of pyrethroids and 50% malathion in infested areas.
 2. Minimizing contact of insects with human skin. Windows should be closed before putting on artificial lights in theevenings; this can prevent insects from entering the building, as it has been seen that these insects are most active from 1 h after sunset till midnight.
 3. Care should be taken  in selecting the appropriate size meshwork, as the insects because of their small girth, can pass through the standard mesh openings of 1.5 mm2 as the insects  measure only 1 mm × 0.5 mm in cross-section.
 4. People in susceptible areas should avoid standing directly under fluorescent lights, especially during the monsoon season.
 5. Sleeping near fluorescent lights even after they are switched off should also be avoided because that is the time when most of the contacts occur.
 6. Use of mosquito nets which may or may not be treated with permethrin is useful to prevent fall of insects while sleeping.
 7. Insect trapping devices such as sticky traps and glue boards may also be used.
 8. Home remedies -apply aloe Vera and coconut oil.
The particular concern should be on elimination of breeding sites. The students staying in hostels are the responsibilities of the colleges. People living near such breeding sites are affected near such moist and bushy areas. The local government should be concerned about it. So, the breeding sites in premises of the hospital need elimination of such sites. Unfortunately, It seems that it has not been a concern to colleges and local government as well. 

Sources: https://eprajournals.com/jpanel/upload/1156pm_85.EPRA%20JOURNALS%20-5779.pdf

https://www.newindianexpress.com/explainers/2021/jun/08/blister-beetle-scare-10-things-to-know-and-what-shouldbe-done-to-avoid-these-harmfulinsects-2313315.html

https://www.ijcmph.com/index.php/ijcmph/article/view/5312

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

भारत यात्राको एक झल्को , सिक्नु छ धेरै ।।

-
Image
भारत यात्राको एक झल्को मात्रै  , सिक्नु छ धेरै ।। सधैं चिकित्सकमात्रै भएर कति बस्नु भनेर एकाएक घुम्ने योजनामा सामेल हुन पुग्छौं हामी । केही समय बिरामी भन्दा पर, अस्पताल भन्दा पर , आफ्नो वासस्थानभन्दा कतै पर । कसैले आफुलाई  नचिन्ने स्थानमा भ्रमण गर्नु आफ्नो मनको नजिक हुनु हो । सबैबाट पर तर आफैं भित्र नजिक । यो नितान्त एउटा यात्राको वर्णन हो सम्झनाको लागि । धैर्यता र समयको अभावमा यस कथामा प्रवेश नगर्नुहोला । Bored भएमा कुनै क्षतिपूर्तिको व्यवस्था भने छैन । घुम्ने ठाउँको एकीन नहुनाले राम्रोसँग तयारी गर्ने कुरा पनि भएन । विदा पनि मिलाउन पर्यो । कता जाने भन्दाभन्दै भारतको जयपुर , दिल्ली र आग्रा जाने कुरामा निचोड बन्यो । विदेशको नामामा भारतको सुनौलीमात्रै पुगेको मलाई त उत्साह हुने नै भयो । हाम्रो टिममा सबैलाई यी स्थानहरु नयाँ नै हुनाले घुम्न जान सजिलो भयो । तीन जोडी गरेर हामी ६ जना जाने पक्का नै भयो । त्यसमा हिरामणीलाई जाने इच्छा हुँदाहुँदै पनि अझै विवाहित बन्धनमा नबाधिसकेकोले एक्लो हुने हो कि भनेर  दुबिधामा थिए । तर अघिल्लो दिन नै निर्णय गरेर हामीसँग जाने कुरामा मन फिरेछ । त्यही सुखद सम
Read more

क्याबिन न. ६०७

-
Image
अस्पताल क्याबिनका सात महिना ।   रुपाको अहिले सातौँ  महिना बितरहेको छ  ,एउटा अस्पतालको क्याबिन कोठामा । ६०७ नम्बर कोठा ।  उनको जीवनको अबिस्मणिय अंक हुन्छ शायद । यी  उनका  संघर्षका दिनहरु  हुन् ।  अस्पताल घरजस्तै  महसुस गर्न थालिसकेकी छन् उनले  ।  अस्पतालका  सैयासँग अनौठो सम्बन्ध गाँस्न  पुगिसकेकी छन् रुपाले ।  ।  अनौठो किन  भन्दा   प्रिय  नहुँदा पनि प्रिय हुन पुगेको सम्बन्ध ।  उनीसँग  अरु उपाय पनि त छैन  प्रिय नमानी । सधैंजस्तो  उनका  छालाले स्पर्श गरेका छन्   । मायालु हातहरुको मात्र हैन ।स्प्रिटको चिसो स्पर्श र सुइको तीखो  घोचाइ पनि छन्  ।  औषधी दिन र रगत जाँच  गर्न अनगिन्ती स्पर्शहरु ।  सुइ दिने सिस्टर र डाक्टर त मायालु नै मान्छिन् । सुइको तिखोपनालाई दोष दिन्छिन् ।  कुनै सुइ सिधै नशामा, कुनै मासुमा त कुनै छालामा ।  सयौँ सुइहरु परिसकेहोलान्  ।  कति त ढाडमा पनि ।  नसा नभेटिँदा धेरै पटक घोच्नुपरेको पनि छ ।  त्यसको खलपात्र  घोच्ने ब्यक्ति हो  कि सुइ हो  ।  वा आफ्नै शरीर भन्ने कुरामा अन्योल मान्छिन् रुपा  ।  जे होस् म पनि कहिलेकसो उनको सुइको कथाको एउटा खलपात्र हुन पुगेको छु
Read more

मृगौला रोगको एउटा गोठालो यात्रा

-
Image
मृगौला रोगको एउटा गोठालो यात्रा ।   मनुष्य जीवनको सार उद्देस्य बाँच्नु मात्रै हो वा कर्तव्य निर्वाह गर्नु हो ? सन्तुष्टिको मुल स्रोत कहाँ हुन्छ ? व्यक्तिको कुन अहम् पूरा भएपस्चात भागिरहने मन चङ्गा हुने हो ? त्यसैले त भनिन्छ, सन्तुष्टिको सिमा रेखा हुँदैन। त्यो रेखा मनले कोर्ने रेखा हो ।   लुम्बिनी प्रादेशिक अस्पतालको गेटमा एक जना अधबैंसे महिला थिलथिलिएको व्हिल चियरमा बसेका आफ्ना थलिएका श्रीमानलाई  हतारहतार गर्दै भित्र प्रवेश गर्दै छिन् । त्यो दृश्यमा मेरा आँखा उनको च्यातिन लागेको चप्पल , रौनक हराएको चेहरा र  उमेर नहुँदै  जीर्ण भएका श्रीमानमा पर्छ । उनको शरीर भर्खरै अगेनाको खारानीले धोइसिएको जस्तो देखिन्छ । ती दम्पतीको यात्रा डायलाइसिस भवनतिर हुनपर्छ भनेर अनुमान लगाउन सकिन्छ । स्पष्ट हुनका लागि मैले सोध्छु , " आमा ,कता  जान लाग्नुभएको ? " उनले भन्छिन् , " डैलाइसिस गर्ने पालो हो। समय कटेपछी पाइन्न । अबेर भयो। " उनको पछि पछि हिँड्दै गर्दा मान्छेको बाँच्ने इच्छा र सम्भावित मृत्युुमा हुने सङ्घर्ष पनि साथमा हिँडेको  आभास हुन्छ । मैले सोध्छु ," कहिलेबाट हो ? "
Read more